IBM PC

IBM PC 5150 z monochromatycznym monitorem 5151

IBM PC  (IBM Personal Computer) to platforma komputerów osobistych zapoczątkowana w 1981 roku przez firmę IBM modelem IBM 5150 powszechnie znanym tylko i wyłącznie jako IBM PC. Model ten bazował na procesorze Intel 8088.

Nazwa IBM PC była przez pierwsze dwa lata całkowicie jednoznaczna i odróżniała ten wyrób od innych dostępnych w tym czasie komputerów osobistych takich jak ZX-81 czy produkty z serii Apple II.

Następcą IBM PC był model IBM PC/XT (EXtended Technology) z roku 1983.  Firma IBM skorzystała wówczas z popularności nazwy IBM PC nazywając go IBM PC/rozszerzony. 

Kolejnym modelem był IBM PC AT (Advanced Technology) z 16-bitowym procesorem Intel 80286, a następnie z 32-bitowym w ramach modeli 80386, 80486 i rodziny Pentium I – IV.

Popularność tej platformy i wyrobów z nią kompatybilnych – około 90% światowych komputerów – spowodowała, że dla większości konsumentów komputer osobisty, pecet (z języka angielskiego personal computer), jest tożsamy z produktem platformy IBM PC.

ODRA

Odra 1001     

Odra to nazwa serii komputerów produkowanych w Zakładach Elektronicznych Elwro we Wrocławiu, które zostały zlikwidowane po 1989 roku.

Typy polskiej konstrukcji: Odra 1001, Odra 1002, Odra 1003, Odra 1013,
                                                    Odra 1103 i Odra 1204. 

Na licencji firmy ICL: Odra 1304, Odra 1305 oraz powstała w Polsce na ich bazie
                                           Odra 1325.

    Maszyna cyfrowa Odra 1204

Odrę wyróżniała możliwość pracy z oprogramowaniem stworzonym przez firmy trzecie oraz możliwość podłączenia urządzeń peryferyjnych.

Jeden z ostatnich egzemplarzy Odry wyszedł z użycia w 2003 roku, po 29 latach bezawaryjnej pracy jako główna sterownia dystrybucji wrocławskiego przedsiębiorstwa Hutmen.

Ostatnią Odrę wyłączono 30 kwietnia 2010 roku w Lublinie.

INTERNET

Internet jest powszechnie znanym źródłem informacji, narzędziem pracy i zabawy, bez wątpienia największą siecią informatyczną. Jak powstał?

Korzeni należy szukać w Stanach Zjednoczonych, w Pentagonie, a dokładniej, w wojskowej organizacji badawczej pod nazwą Arpa (z ang. Agencja Badania Zaawansowanych Projektów). Na początku lat 60. XX wieku specjaliści z ministerstwa obrony Stanów Zjednoczonych próbowali połączyć ze sobą komputery znajdujące się w najważniejszych wojskowych placówkach badawczych oraz uniwersytetach w taki sposób, by łącza mogły pozostać nienaruszone nawet w czasie inwazji jądrowej. A to znaczyło, że nie mogą one opierać się na jednej centrali, której zniszczenie prowadziłoby do paraliżu całego systemu.

Wymyślono więc sieć skonstruowaną na zasadzie sieci rybackich. W sieciach rybackich sznury krzyżują się tworząc węzły; w sieci komputerowej w miejscach przecinania się łączy ustawiono komputery, automatycznie przekazujące dalej otrzymane informacje.

                               
                                                                            Wizualizacja różnych dróg w części Internetu

Z ARPANETU zaczęto korzystać w 1969 roku. Zrazu łączył on cztery komputery. Z biegiem czasu udoskonalono procedury i technologie, tworząc możliwość prowadzenia bardzo wygodnej korespondencji elektronicznej (e-mail), a także uczestnictwa w sieciowych dyskusjach, tzw. czatach.

W 1982 roku wymyślono stosowane jeszcze do dziś procedury transmisji danych, a rok później wojsko wycofało się z Sieci do własnych, wewnętrznych struktur. W tym czasie Internet współtworzyło już parę tysięcy uniwersytetów i kilka firm.

W 1990 roku ogólnoświatowa już sieć otrzymała swoją nazwę: Internet. Szacuje się, że dziś dostęp do internetu mają użytkownicy ponad 400 milionów komputerów w 200 krajach świata.

Internet w Polsce dostępny jest od 20 grudnia 1991 roku.

ENIAC

ENIAC

ENIAC (Electronic Numerical Integrator And Computer) to komputer skonstruowany w latach 1943-1945 przez J.P. Eckerta i J.W. Mauchly'ego na Uniwersytecie Pensylwanii w USA.

Do roku 1975 powszechnie uważany był za pierwszy komputer na świecie (po odtajnieniu danych brytyjskich trzeba to miano przyznać maszynom Colossus).

ENIAC był używany głównie do obliczeń związanych z balistyką, wytwarzaniem broni jądrowej, prognozowaniem pogody, projektowaniem tuneli aerodynamicznych, badaniem promieniowania kosmicznego; wykorzystywany także do badania liczb losowych i analizowania błędów zaokrągleń.

Miał masę ponad 27 ton, zawierał około 18 000 lamp elektronowych i zajmował powierzchnię ok. 140 metrów kwadratowych. Nie posiadał pamięci operacyjnej i początkowo programowany był przez przełączanie wtyków kablowych, później za pomocą kart perforowanych.

Zaprzestano jego używania w 1955 roku.

COLOSSUS

Colossus Mark II

Colossus to seria programowalnych maszyn cyfrowych oparta na teoretycznych podstawach prac Alana Turinga. Projektem Colossus kierowali Max Newman i Tommy Flowers, uczestniczył w nim również Alan Turing.

Colossus uznany jest za pierwszy sprawnie działający komputer. Został zbudowany w 1943 roku w brytyjskim ośrodku kryptograficznym Bletchley Park i przeznaczony był do zastosowań wojskowych. Służył do rozpracowania sposobu działania niemieckiej Maszyny Lorenza (Enigmy) i łamania jej szyfrów.

Informacja o wybudowaniu tego komputera ujrzała światło dzienne dopiero w 1976 roku, co wywołało konflikt pomiędzy Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi o pierwszeństwo w wybudowaniu w pełni sprawnie działającego komputera. Wielka Brytania zyskała ostatecznie pierwszeństwo.

16 listopada 2007 roku odbudowano pierwszego Colossusa i uruchomiono go ponownie.

ABAKUS

schemat abakusa

Abakus to pierwowzór liczydła. Używano w starożytnej Grecji i Rzymie od 440 roku p.n.e, a być może także w starożytnym Egipcie i Babilonii. Abakus wykorzystywany był także przez Chińczyków a Japończycy używali go od około VI-VIII wieku. W Europie znany był od X wieku.

W starożytności i średniowieczu abakus był prostokątną tabliczką z zaznaczonymi na niej równoległymi liniami lub rowkami. Linie oraz rowki w zależności od typu tego urządzenia oznaczały różne rzędy liczb, np. jednostki, piątki, dziesiątki, pięćdziesiątki, setki. Między linie wkładało i przekładało się odpowiednią liczbę kamyków, żetonów lub krążków.

Chińczycy używali liczydła zwanego swan-pan. Jest ono wytworem własnym pomysłowości chińskiej. Odmiana japońska nosi nazwę soroban.