Korzeni należy szukać w Stanach Zjednoczonych, w Pentagonie, a dokładniej, w wojskowej organizacji badawczej pod nazwą Arpa (z ang. Agencja Badania Zaawansowanych Projektów). Na początku lat 60. XX wieku specjaliści z ministerstwa obrony Stanów Zjednoczonych próbowali połączyć ze sobą komputery znajdujące się w najważniejszych wojskowych placówkach badawczych oraz uniwersytetach w taki sposób, by łącza mogły pozostać nienaruszone nawet w czasie inwazji jądrowej. A to znaczyło, że nie mogą one opierać się na jednej centrali, której zniszczenie prowadziłoby do paraliżu całego systemu.
Wymyślono więc sieć skonstruowaną na zasadzie sieci rybackich. W sieciach rybackich sznury krzyżują się tworząc węzły; w sieci komputerowej w miejscach przecinania się łączy ustawiono komputery, automatycznie przekazujące dalej otrzymane informacje.
Wizualizacja różnych dróg w części Internetu
Z ARPANETU zaczęto korzystać w 1969 roku. Zrazu łączył on cztery komputery. Z biegiem czasu udoskonalono procedury i technologie, tworząc możliwość prowadzenia bardzo wygodnej korespondencji elektronicznej (e-mail), a także uczestnictwa w sieciowych dyskusjach, tzw. czatach.
W 1982 roku wymyślono stosowane jeszcze do dziś procedury transmisji danych, a rok później wojsko wycofało się z Sieci do własnych, wewnętrznych struktur. W tym czasie Internet współtworzyło już parę tysięcy uniwersytetów i kilka firm.
W 1990 roku ogólnoświatowa już sieć otrzymała swoją nazwę: Internet. Szacuje się, że dziś dostęp do internetu mają użytkownicy ponad 400 milionów komputerów w 200 krajach świata.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz